- granica
- 1. Bez granica) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły.b) «nieskończenie, ogromnie, bezmiernie, bezgranicznie»: Strzeż jej i kochaj ją bez granic. S. I. Witkiewicz, Dramaty.2. Coś przechodzi wszelkie granice «o czymś niewyobrażalnym, niedopuszczalnym»: (...) był opiekuńczy, dobry, no, ale niestety w tej chwili to przeszło wszelkie granice, maltretuje mnie, bije, i przede wszystkim pije (...). TV talk 2000.3. Coś przekroczyło wszelkie granice «coś nasiliło się w sposób niedopuszczalny»: (...) ta bezczelność przekracza już wszelkie granice. M. Brandys, Śladami.4. Ktoś przekroczył wszelkie granice «ktoś postąpił w sposób niedopuszczalny»: (...) ostatnio przekroczył już wszelkie granice, nie ma co liczyć na naszą wyrozumiałość. Roz bezp 2000.5. Przejść, przedostać się, uciec itp. przez zieloną granicę «przejść granicę nielegalnie, bez zezwolenia władz»: Nie ma oficjalnych statystyk, dotyczących emigracji politycznej osób, które uciekły przez zieloną granicę (...). GPol (tyg) 11/1998.Uszczelnić granice zob. uszczelnić.
Słownik frazeologiczny . 2013.